Bijen eten honing. Dat is het beeld dat we collectief met ons meedragen. Maar klopt dit eigenlijk wel? Bijen verzamelen inderdaad heel veel nectar in hun honingmaag, brengen dat naar hun nest en maken er daar honing van die ze vervolgens opslaan in de honingraten. Dat is helemaal waar maar bijen snoepen voor hun vitaliteit maar heel weinig van honing. Honing wordt door bijen voornamelijk gebruikt als brandstof om te kunnen vliegen en om hun huis lekker warm te houden, zeg maar om de verwarming te laten branden.
Hetgeen waar bijen gezond en sterk van worden is niet de honing maar dat is het stuifmeel. Dit laatste levert eiwitten, koolhydraten, vetten, mineralen, aminozuren en opvallend veel vitamines. Stuifmeel is een echte bouwstof voor bijen. Echter het is met stuifmeel net zo gesteld als met onze schijf van vijf. Één soort is te eenzijdig om een gezonde maaltijd te vormen. Voor de gezondheid van bijen is het dus van essentieel belang dat er veel verschillende soorten stuifmeel te vinden zijn in het landschap. Een gezond landschap is een bont bloeiend landschap.
Op de foto zie je stuifmeelkorrels van de zonnebloem (Helianthus annuus), de dagbloem (Ipomoea Purpurea) , de heesterteunisbloem (Oenothera fruticosa), de Griekse Malva (Sildalcea malviflora), de wonderboom (Ricinus communis) en de goudbandlelie (Lilium auratum). Je zou het niet denken maar uit de kleinste stuifmeelkorrel groeit de wonderboom. Wil je exact weten welke korrel dat is klik HIER en beweeg met je cursor over de foto dan komen de Latijnse namen in beeld.
Wil je nog meer stuifmeelkorrels herkennen kijk dan eens in de Handleiding Pollendeskundigen 2010
In honing vind je piepkleine sporen van stuifmeelkorrels (pollen) terug. Op die manier kun je nagaan uit welke planten dat het bijenvolk nectar gehaald heeft. Honing mag pas bijvoorbeeld klaverhoning heten als er een bepaald percentage pollen in de honing wordt terug gevonden. Bij klaver is dat 45%.